Casus: Je hebt toch ook geen wilde seks op straat?

Quotes afkomstig uit straatinterviews over voeden in het openbaar tbv het magazine BV borstvoeding

‘Ik vind het echt niet normaal. Het is ranzig. Voeden doe je maar thuis. En als je onderweg bent, dan ga je maar ergens op de wc zitten met je baby.’
‘Binnenshuis maakt het me niet uit, maar buiten hoeft van mij niet zo. Het lijkt me voor een vrouw ook niet leuk om zo open en bloot te zitten. Je hebt toch ook geen wilde seks op straat?’
‘Ik neem er geen aanstoot aan als anderen het doen, maar het moet wel discreet en fatsoenlijk gebeuren.’
‘Super okay als een moeder haar kind in een park of op een terras voedt. Ze hoeft wat mij betreft de borst niet te verstoppen. Maar ik hoef het niet te zien als ik zit te eten in een restaurant., dat vind ik minder.’
Onderstaand ervaringsverhaal illustreert hoe in sommige horecagelegenheden wordt gereageerd op vrouwen die hun kind daar de borst willen geven:
Met mijn twee maanden oude zoontje was ik aan het shoppen. Ik was erg moe en ook hongerig, mijn zoontje zou binnen afzienbare tijd ook honger krijgen, dus besloot ik naar Café Noir in Tilburg te gaan. Mijn vriend had ik gebeld en hij zou ook naar dat eetcafé komen zodat we gezellig samen wat konden eten. Toen ik het café binnen was, mijn jas uitgetrokken had en mijn zoontje uit de kinderwagen gehaald had kwam de uitbaatster naar me toe met de vraag of ik van plan was te gaan voeden. Ik antwoordde ''ja'' en de mevrouw zei resoluut ''dàt gebeurt hier niet'' en ze verzocht me weg te gaan. De manier waarop ze het zei was erg vernederend, ze deed en keek alsof ik een besmettelijke ziekte bij me had, of dat ik iets heel ergs van plan was te doen. Ik was zo overrompeld, waarschijnlijk door moeheid en hormonen voelde ik meteen tranen over mijn wangen stromen. Zonder iets terug te zeggen heb ik mijn baby weer in de wagen gelegd en ben meteen weggegaan. Toen ik langs de bar liep hoorde ik haar minachtend tegen de man achter de bar zeggen ''ik zei het toch'', zo van 'ik zei het toch dat ze wilde gaan voeden'. Mijn vriend trof ik op straat toen ik uit het café kwam. We zijn meteen naar huis gegaan.
Dit was mijn tweede ervaring met voeden in het openbaar. Bij café Meesters in Tilburg heb ik de eerste keer gevoed, daar vindt men het geen probleem. Trouwens, niemand heeft er iets van gemerkt want ik voed heel discreet achter een grote shawl, ik wil niet dat anderen er iets van zien. Mijn zoontje is nu vier maanden, ik voed regelmatig in het openbaar maar ben erg op mijn hoede sinds die nare gebeurtenis in Café Noir.

Bron: e-mail van Linda nav vraag om ervaringen op www.voedenkanhier.nl